నాకు కొంచెమ్ బాధ కావాలి
గుండెల్ని పిండె నెప్పి కావాలి
ఇన్దులొ అశ్చర్య పొవడానికి ఎమి లేదు
అతిశయొక్తి అంతకన్నా లేదు
మరబొమ్మ లాగ మారి పొయాను
నా నించి నేనె దూరంగా వెల్లిపొయాను
ఇప్పుడు నిద్ర పట్టని రాత్రులు లేవు
నీడలా వెంటాడె జ్నాపకాలు లేవు
నిప్పులా దహించె ఆశయాలు లేవు
నిఖార్సుగా ప్రేమించగల నన్న నమ్మకము లేదు
అసలు నేనంటే ఇది అనే ఒక అస్తిత్వమే లేదు
నాకు కొంచెమ్ నిజమ్ కావాలి
అబద్దపు సుఖాల జీవితం నించి విముక్తి కావాలి
A/C రూముల్లొకి దూసుకు రాగల యెన్డ కావాలి
పేదరికం మాత్రమే పుట్టించగల ఆకలి కావాలి
కల్తీ లేని కన్నీటి చుక్కలు రెండు కావాలి
కాలమ్ చెరెపలేని గాయం ఒకటి కావాలి
వెకువ లేని నిశీది కావాలి
నాకు కొంచెం నేను కావాలి
ఈ జడం నించి ఎడంగ రావడానికి మార్గం కావాలి
ఇప్పుడు గజల్స్ కి కళ్ళు చెమర్చడం లేదు
విప్లవానికి వళ్ళు గగ్గుర్పొడవడం లేదు
ఒంటరితనం కోసం మనసు ఉవ్విల్లూరటం లేదు
ముఖ్యంగా కవితకు కావలిసిన వెలితి లేదు
వయసుతొ శరిరం శిధిలమవుతుందని తెలుసు
కాని ఆత్మ శుస్కిస్తుందెమో అని భయంగా వుంది
పరిపక్వత పక్కలొ బల్లెంలా గుచ్చటంలేదు
పరినామంలొ ఎక్కడొ ఎదొ వికటించింది
నాకు కొంచెం మరణం కావాలి
నన్నెవరన్నా ఖననం చెయ్యండి
మల్లి నేను నాలో పరకాయ ప్రవేశం చెయ్యాలి
పొగుట్టుకున్నదెదొ వెతికి పట్టుకొవాలి
అప్యయంగా దాన్ని ఎదకు హత్తుకొవాలి
***
సుఖం ఇప్పుడు అనందం ఇవ్వటంలేదు
ధుఖం బాధను కలిగించడం లేదు
తనివి తీరా యేడ్చి ఎల్లు అవుతుంది
కళ్ళ కింద సముద్రం యెన్డిపొయినట్టుండి
No comments:
Post a Comment